29 mei 2010

Mahmoud Ahmed & Alemayehu Esheté (Zuiderpershuis - 29.05.2010)

Naar aanleiding van het concert dat de Ethiopische grootmeester Mulatu Astatke eind vorig jaar gaf in de Leuvense Depot, bracht ik reeds kort de vergane hoogdagen van een hippe muziekscene in Addis Abeba onder de aandacht. Eind jaren '60 en begin jaren '70 rezen de hippe clubs er als paddestoelen uit de grond en er ontstond een uiterst boeiende muzikale cultuur. De mix van een kabbelende afrobeat en invloeden uit soul, jazz en blues bleek een onweerstaanbare cocktail en leverde een uniek genre op. De ronduit briljante CD-reeks Ethiopiques geeft een prachtig beeld van deze periode en heeft ervoor gezorgd dat deze onweerstaanbare muziek - hierbij ook geholpen door de soundtrack van de Jim Jarmusch-film Broken Flowers - de laatste jaren opnieuw aansluiting vond bij een Westers publiek.

Twee andere namen die ruimschoots vertegenwoordigd zijn in deze Ethiopiques-reeks, zijn Mahmoud Ahmed en Alèmayèhu Eshèté. Beide heren stonden vandaag op het podium van het Antwerpse Zuiderpershuis en werden begeleid door de Parijse band Badume's Band. Deze band heeft zich gespecialiseerd in het spelen van de zogenaamde Ethio-groove. Zanger Eric Menneteau mocht enkele opwarmers serveren, waarna het eerste uur werd volgemaakt door Alèmayèhu Eshèté. De man voelde zich op het podium duidelijk als een vis in het water. Hij struinde er rond alsof hij nooit iets anders gedaan had en straalde bovendien met zijn lichaamstaal de sfeer van kitscherige nachtclubs uit. Muzikaal laveerde zijn set tussen broeierige hoogtepunten en een paar middelmatige songs, maar dat de man een podiumbeest is, staat buiten kijf. Vocaal was hij niet altijd even krachtig, maar swingende klassiekers als Tèmar Ledjé en Addis Ababa Bete hielden goed stand. Persoonlijk hoogtepunt : het geweldige Mekeyershin Salawq swingt al de spreekwoordelijke tiet.

Het was echter vooral in het tweede uur dat de vlam écht goed in de pan sloeg. Met het aantreden van Mahmoud Ahmed stond immers een man op het podium die muzikaal misschien een tikje bedeesder te werk ging dan zijn voorganger, maar die met enkele ferme uithalen van zijn stembanden en met zijn schokschouderende stuiptrekkingen het talrijk opgekomen publiek in vervoering bracht. Dat publiek was trouwens in grote mate van Ethiopische origine, te herkennen aan de ranke lichaamsbouw en fijnbesnaarde gelaatstrekken. Nobele afstammelingen van een fascinerend land, die door de beide performers regelmatig werden aangesproken in dé voertaal van de avond : het Amharic.

Dat er geen ruk te verstaan viel van de songteksten of de bindteksten, kon de pret niet drukken. De al wat oudere Ahmed was met geen stokken van het podium te krijgen en improviseerde op het einde nog een stukje a capella-zang, terwijl de leden van Badume's Band al probeerden om het podium te verlaten. Eerder had Ahmed al hoge ogen gegooid met klassiekers zoals Metche New, Kulun Mankwalesh en vooral dé tophit Ere Mela Mela. Een innemende persoonlijkheid, een begeesterende zanger en één van de mooiste muzikale genres uit de geschiedenis van de populaire muziek : heel even kwam in hartje Antwerpen het Addis Abeba uit de jaren '70 opnieuw tot leven. Bij het verlaten van het Zuiderpershuis was de ontnuchtering bij het aanschouwen van de schreeuwerige Sinksenfoor dan ook groot. Geef me toch maar kitsch op z'n Ethiopisch.






Naar aanleiding van het concert van deze twee iconen uit de gloriedagen van Addis Abeba, werd vandaag tevens een expo geopend met werk van twee vooraanstaande Ethiopische kunstenaars. Beiden waren aanwezig en gaven in een kort interview begeleidende uitleg. Goshu bij zijn nogal psychedelische tableaux, Tafesse bij werken die aan hiphop-kunst deden denken.

Omtrent Worku Goshu : "Worku Goshu is a prominent Ethiopian modern artist. Worku joined the School of Fine Arts in Addis Abeba from which he graduated in 1963. That same year, he left Ethiopia for Poland and spent six years studying Art in the Academy of Fine Arts in Krakow, where he met his wife, Barbara. He particularly focused on Pure and Applied Graphic Art. After graduating from Krakow, Worku and Barbara returned to Ethiopia and started a joint career, producing works that have been displayed in numerous national and international exhibitions. Today, their paintings are all over the world. Worku has taught at the School of Art and Design of Addis Abeba for twenty­seven years. Presently, Worku owns the Goshu Art Gallery in Addis Abeba with his wife Barbara."

Een vertaald citaat van Mulugeta Tafesse (°1960) over zijn eigen werk : "Mijn beelden zijn gestuele weergave van de onbeschrijfelijke veelzijdigheid van het bestaan. Zij portretteren datgene waarmee we onszelf collectief identificeren. Het is niet mijn intentie de realiteit accuraat af te beelden ondanks mijn doorgedreven studie van de tekenkunst en de fotografie. Mijn inspiratie wordt gevoed met de sporen, het residu van het geheugen, datgene uit de herinnering wat overblijft van landschappen, de gebeurtenissen uit mijn omgeving die slechts de aanzet vormen voor mijn beelden."

Geen opmerkingen: